Her zaman ölsemde kurtulsam derdin
Anneme kavuşmak rüyandı baba
Sen beyaz kefenle murada erdin
Bende can karaya boyandı baba
İsyan etsem günah,küfretsem ayıp
Sessiz kaldı bunu kadere sayıp
O nasıl hüzündü o nasıl kayıp
Bu bir telafisiz ziyandı baba.
Sanki bir ben kaldım dünya içinde
Öldüm,bittim,yandım,binbir biçimde
Senin uyumanla benim içimde
Keder denen cellat uyandı baba.
On üç Aralıktı soğuk bir kıştı
Haberini aldım feleğim şaştı
Süzüldü gözyaşım kalbime düştü
Belki inanmazsın su yandı baba.
Dalları kırılmış Kayın'a döndüm
Değseler patlarım mayın'a döndüm
Kasabın elinde koyun'a döndüm
Bıçak gırtlağıma dayandı baba.
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annemden Üç ay sonra babamıda kaybetmemin üzerine kaleme aldığım bir eser.
![Ahmet Naz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/27/baba-148.jpg)
toprağı sıkmasın mekanı cennet olsun
TÜM YORUMLAR (12)