Baba Şiiri - Necati Keçeli

Bizlere yazılmış, ayrılık ölüm
Ölüm, kaderimiz, olmuştur baba
Sen gittin gideli gülmedi yüzüm
Ne özüm ne yüzüm, gülmüştür baba

Doyamadım senin o gül yüzüne
Hep hayalin düştü yaşlı gözüme
Öyle bir hüzün ki, çöker özüme
Ayrılık bizi de, bulmuştur baba

Sen benim içimde bulunmaz yardın
Az başım ağrısa, hemen sorardın
Dünyada güvencem bir tek sen vardın
Oğlun öksüz yetim, kalmıştır baba

Sen çare olurdun her bir derdime
Muhtaç etmezdin hiç bir namerdine
Senin gibi bir yar yok ki kendime
Gözlerime yaşlar, dolmuştur baba

Sen gideli ağır yükler belimde
Seni sayıklarım her gün dilimde
Eskimiş bir resmin kaldı elimde
Gözlerim resmine, dalmıştır baba

Birazcık silmeden yaşlı gözümü
Gün geldi, anamda yumdu gözünü
Sizlerin görmeden soğuk yüzünü
Ölüm sizi benden almıştır baba

Yıllar geldi geçti unuttum ayı
Nüfusumuz artı, çoğaldı sayı
Artık sormuyor ne amca ne dayı
Sensiz akrabalık, solmuştur baba

Sensiz her günümde içim karardı
Dertlerim büyüdü benzim sarardı
Özlem, hasretinle, saçım ağardı
Oğlun saçlarını, yolmuştur baba

Derler ki her zaman olacak olur
Tanrının rahmeti, yerini bulur
Sen değil ama her dert unutulur
Oğlunda seninle, ölmüştür baba

Necati KEÇELİ
ADANA