Rüzgarın saçlarından tuttum.
Bulutların arasından koştum.
Gökkuşağının altından geçtim.
Rüzgar ektim fırtına biçtim.
Yinede sen olamadım babam.
saçındaki aklara kurban olam.
Yüreğimde yangınlar, depremler oldu.
Kar tipi ömrümde pek çoktu.
Şükür karnım hep toktu.
Kimseden korkum yoktu.
Yinede sen olamadım babam.
Saçındaki aklara kurban olam.
Gittiğim her yere mutluluk götürüp sattım.
Eş,dost,ahbabla üç beş kadeh attım.
Kuş uçmaz kervan geçmez dağlarda yattım.
Bir tanrıya bir sana taptım.
Yinede sen olamadım babam.
Saçındaki aklara kurban olam.
Şimdi sana geliyorum bi kır atın sırtında.
Yaşadığım hayatın yükü sırtımda.
Tüm dağları ovaları aştımda,
Kocaman bi gurbet var karşımda.
Kayıt Tarihi : 24.5.2007 14:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sarıtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/24/baba-143.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!