Baba Şiiri - Hasan Basri Kılıç

Merhaba baba,
Nasılsın
Sesini duymak istedim
Aradım ama ulaşamadım
Oysa sana bugün ilk defa
Telefonda da olsa
‘’Seni seviyorum baba’’
Diyecektim
Yılarca sakladım içimde
Söylerim birgün nasıl olsa
Diye
Sanki çok ayıp bir şey
Sanki yasakmışçasına
Kaçtım korktum hep senden
Çünkü sen beni hiç kucaklayıp
Seni seviyorum oğlum demedin
Biz seninle aynı evde iki yabancıydık
Ve ikimiz de yalancıydık
Oysa birbirimizi çok seviyorduk
Ne sen söyledin ne de ben
Korktuk hep o cümleyi söylemekten
Duyan olur diye bekli de
Belki de eskiden kalma bir adet
Baba oğluna hiç öyle şeyler dememeli
Görgüsü bizimkisi
Neticede yılları tükettik baba
Ne zaman göçüp gideriz belli değil
Adımız yazılmadan ölüm listesine
Yan yana gelsek de sarılsak birbirimize
Ve yıllarca söyleyememenin hasretiyle
Haykırsak gökyüzüne
Seni seviyorum baba
Seni seviyorum oğlum
Diye
Yoksa
Hep içimde kalacak
Sol yanım dolu ama
Sağ yanım kanayacak
Hele sen gidince baba
Sen gidince gözüme perde inecek
Gökyüzü kararacak
Ve ben artık hiç kimseye
Seni seviyorum demeyeceğim baba
Diyemeyeceğim
Hadi gel baba
Gel de şöyle 35 yılın hasretine
Bir tokat atalım
Omzuna yaslayıp başımı
Sessizce kimselere duyurmadan
Ama senin yüreğine işleyen
Bir çift laf edeyim
Ve sana
Seni seviyorum baba
Diyebileyim
Seni seviyorum baba
Seni
Seviyorum
Baba
Tıpkı annemi sevdiğim gibi
Kardeşimi
Sevgili sevdiğimden öte
Yüreğimde
Çoook derinde
Usulca ama haykırış dolu
Bir sevda bu
Özleyiş dolu
Yüreğimin hem sağı hem solu
Senin baba
Bunu söyleyecektim sana
Aradım ama ulaşamadım
Oysa cevap verseydin telefona
Sana
Seni seviyorum baba
Diyecektim
Seni seviyorum
Seviyorum
Baba