Sen başımda iken ben düşünmezdim
Bugünü, yarını hesap etmezdim
Ekmeğin fiyatı kaça bilmezdim
Dirhemi, darayı öğrendim baba.
Dost diye bildiğim mülküm bölüştü
Bütün yakınlarım başa üşüştü
Sen ölünce oğlun yarıma düştü
Eğriyi, doğruyu anladım baba.
Hep senin sırtından geçinirdim ben
Benim sıkıntımı üslenirdin sen
Sana iyi evlat olamadım ben
Şimdi dağlar kadar pişmanım baba.
Çok ihtiyacım var senin duana
Yavaş yavaş gemim girdi limana
Sen yokken evladın geldi imana
Bu ünver oğlunu affeyle baba.
Kayıt Tarihi : 30.4.2014 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Keramettin Ünver](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/30/baba-1-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!