Bab-ı Katm-i Hür-i Anam Şiiri - Ketum Ni ...

Kasvetle solan rûh-i pür-ıstırâbım
Tab-ı divânenle kıyâm eyler hâl ü şânım

Nahif vü sâfdır ibtisâmın
Nefret eylerum fakat doyulmaz hilkâtın

Tarîk-i reşâd diye övünür elâlem
Sanarlar ki mücerret dönmez bu âlem

Ne bilir vefâlı ki bu erbab-ı ayyaş
Var ise yanında hayli gamlı sırdaş

Sen ki kemâl-i sâfvet-i kalbi noksansız
Bîvayesizsen de câlî değil hayâtın kıyassız

Çektin onca kayıp fâni acıyı
Sorsan kimselere meçhûldür o nâlân sızıyı

Sükûtüm eziyet iken hâl-i fevrîmde
Şer ü şûr yok iken hâl-i bî-nefesimde

Hiss eder yapayalnız iken melânkoliyi
Yâd eder kalabalık iken mekân-ı izbeyi

At tavlası idi anamın hayâli
Behaim idi menim ânım ezelî sürmeli

Cân-ı şîrin anam idi hüsn-i ekser
Menim babayâne efkârım idi el-hak garib