Bab-ı Esrar-Sırlar Kapısı Şiiri - Yusuf ...

Sen yalnız geceleri yanarsın ey yıldız bu semada,
Ben ise yanarım gündüz gece aşk ile şu manada.

Aşk, özge ateştir ısınır onda yüreğim,
Yandıkça gönlüm yumuşar, sert kalmaz.
Varsın yansın aşk ile canda yüreğim,
Sevda ile yanan yürek dertle abad olmaz.

Aşıkların gönüllerinin yanışıyla gözyaşları olmasaydı inan,
Dünyada su da olmazdı ateşte yanar dağ gibi yürekte yanan.

Aşk için sen yaş dökerek anlatırsın bana sevdiğini,
Ben de bir bilmece gibi çözmeye çalışırım sevdiğimi.

Sen sırrı ifşa edersin başın kesilecek olsa en başta,
Ben ise ser veririm ama sır vermem,farkımız budur işte.

Sevgi biriktir,sevdalı yüreğin için sevgi biriktir,
Sevgi topla sen,sevgiyi toplama bu dünyada ilktir.

Sevgi derle sen,sevgi dağıt öğrendiğin ilimse,
Gülen bir yüz görebilmek için sen biraz gülümse!

Çünkü,sen gülersen bir yüze,
O yüz de gülecektir size.

Sevgi ile şefkat gelecektir sinede öze,
O yüz de gülümseyecektir diğer bir yüze.

Diğeri de diğerine derken sevgi yayılacak bütün yeryüzüne,
Acılar son bulacak sevgi ile insanların güvenilecek sözüne.

Sevgi hep masumdur bir bebek gülümsemesi kadar,
Dünyada sevgi hep kazanır sevgi ile yok olur keder.

Selam olsun sevgiye gönül verenlere,
Allah için dünyada birbirini sevenlere!

Aşk aşıkların değil adam gibi sevenlerin işidir,
Aşk sevda ile gönül içinde yapılan koşudur.

Deli eder aşk insanı bir anda sarar bütün kalbini,
Kara sevdaya tutulursan aşk yakar kül eder seni.

Bakışlarında aşk olanın yüreğinde sevda olur,
Sevdasız olan yürek katılaşır,sonunda ölür.

Aşk bir kuru ses, derler inanın yalan,
Aşk umdun,derler, buldun, var oyalan.

Dön aşkın çevresinde gün işte bu gün,
Dön, dön, çılgın kalbini yenmez dönüşün.

Ateşin olduğu yerden nasıl dumanlar çıkarsa,
Bir gönüle aşk şimşeği düşünce özü yakarsa.

Sevda ile artık o gönülde bir başka gönül kesilir,
Diller lal olur,gönülden gönüle rüzgar gibi esilir.

Katır çobanı incinin kıymetini bilmediği gibi,
Sıradan adamlar da âşıkların halini bilemez tabi.

Âşık kimse bir an dünyaya dalıp huzur bulursa aşk ondan yüz çevirir,
Maşuk da araya binlerce perde çeker,aşk acısı insanı dağ gibi devirir.

Aşk hançerinin ciğerde açtığı yara ilaç kabul etmez,
Onun şifası sevgilinin yüzüdür,o olmadan acı bitmez.

Aşk,kitap gibidir sevda ile insanın yüzüne binlerce nükteler yazar,
Aşıksanız gönlün halini görün de okuyun,okumazsanız gönül kızar.

Balıkların suyu da denizdir aşıkların ise sevdiği yar,
Ne üzülüp durursun seni seven bak yukarıda biri var.

Gökyüzünde aydın ay,bulutların arasında kalsa elbetteki yerinir,
Görünürse aşık da yüzlerce kişi arasında öyle belirir,öyle görünür.

Akıl, bütün yolları yordamı bilir de aşkın yolunu yordamını bilmez şaşırır kalır,
Aşk ab-ı hayatından tadan kişi, Hızır’ın gönlüne sahiptir; arı-duru sular gibi olur.

Evet: Aşk kuşu her başa konmaz, âşıkların derdini de her tabib bilmez,
Ey dünya fidanında meyveler yetiştiren kimse; gönül aşk fidansız olmaz.

Zehirle pişmiş aştan yemedikçe menzile varmak da mümkün değildir,
Nice dertlere,uğrayıp sevmeden aşk için verilen hüküm hüküm değildir.

Ey aşk yolunun yolcusu Bab-ı Esrar kapısını aç bu yol bak nerede biter?
Aşık olup seveceksen sana Hazreti Peygamber ile Allah'ın sevgisi yeter.