Bab Anne Şiiri - Atilla Durukan

BAB ANNE
O, ZAMANIN EN İYİ ARABASINA BİNERKEN,
KANLAR İÇİNDE ELLERİYE, ÜÇ KURUŞA ÇALIŞIRDI,
BU BENİM BABAM.
BİR SEVDA UĞRUNA MAHRUM EDİLMİŞTİ MİRASTAN,
ACLIĞA MAHKUM EDİLENDİ BABAM.
VARLIKLAR İÇİNDE YOKLUK YAŞADI,
OĞUL,OĞUL BAL GELİRKEN ANA EVİNE.
SOFRAMIZDA PEYNİR BİLE YOK İKEN,
KIRK YAMALI PANTOLONLA YAŞARKEN BİZ.
İPEKLERDE GEZER İKEN BAB ANNE,
İKİ TERS BİZ DÜZ ÖREMEDİK HAYATI.
ELER YAĞLI, BÖREKLER DE KIYMALI
YANINDA BOL KAYMAKLI KADAYIFI SIRADA..
BAYRAM GELSE O SOFRAYA BİZDE OTURSAK DİYE
BOŞ GÖZLERLE BAKAR İDİK KAPIYA.
İMRENİRDİK MALINA, MÜLKÜNE
OKŞANMADI SAÇIMIZ, ÖPÜLMEDİ YÜZÜMÜZ,
YEDİN, İÇTİN HEP ELLERE YEDİRDİN,
OĞLUM DİYE SARILMADIN BABAMA.
KAC HAC ETTİN, TAKDİRİDİR ALLAHIN
BABAM HAKKI HELAL ETMEM BEN, SANA BAB ANNE.