Birhan Keskin'e ‘Ba’ için Remix
Ben seninle uzun bir araf yaşadım,
O günden bir yağmur çiçeği, önümde duruyor.
Adını bilmiyordum sonra öğrendim.
Kuru nehir, kadim ağrı seyiriyor arada,
Tel tel çözülüyor içimdeki pamuk.
Poplinlere sar beni, pazenlere!
Duran bir şey var bende, ağaç gibi.
Aşk ayaklandırmıştı bir kere...
Narın içinde canım niye kanıyor?
Kış odasında camda buğu şimdi nefesim,
Balı içinde kurumuş bir heves gibi
Bir kez hatıra ettim aşkı, bir daha etmem.
Puslu ve sarı bir çin sabahı gibiyim bazen
Savanda, sararmış kuru otlar arasında
Kanatlarım çok oldu üşüyor benim.
Dünyanın bir yerinde, burada
Bir kadın, benden biraz küçük,
Üstümdeki sessiz örtüye yağıyor.
Sana vardığımda ağlamam bundan,
O en “bir” ve “tam” olana yürümek.
Yetmez mi ikimize bir sağanak.
Bırak sökük kalsın rüzgâr, bu zırdeli düşün içinde
Bir küçük iyiliktir aşk
Kesitinde kristal bir ışık ağlasın, bırak.
Issızlık bilgisiyim ben, sessizlik bilgisi
Bu narı daha fazla taşıyamam
Bu kez o olsun beni sana hatırlatan.
Seni kırdığım yerden beni de kırdılar
Yol uzun, güzergâh zorlu, ne demeliyim?
İnsan olan yerlerim çok ağrıyor.
Şubat, 2007
Cansever EyüboğluKayıt Tarihi : 22.2.2007 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum bu güzel şiiri.
Yüreğine sağlık sevgili Cansever.
saygılarımla....
Ben kimleri şaşırtıyorum ki.. Keşke öyle bir yeteneğim olsa. Açıkladığım gibi Birhan Keskin'in sempozyum bildirisine eklediğim bir remiksin *günün şiiri' seçileceğini nerden bilebilirdim. Bu sanırım Naime Hanımın bir marifeti. Şiir adına güzel bir girişimdi, çünkü nazireden remikse kadar pek kimsenin şiirle ilgilenmediği bir sanal ortamda, ilginç ve işlevsel bir örnek oldu en azından. Bu arada, doğal olarak şiir bilgisi yeteli olmayan çoğunluk da bu dizeleri benim yazdığımı düşünerek tebrik etti.
Gerçekte benim alışılmış tarzım da budur, şiire sevgimi, ustalara saygımı türlü göndermelerle dile getirdiğim birçok şiirim için nice eleştiriler de aldım 20 yıldır. 'Bir türlü kendi şiirini yazmıyorsun' gibisinden...
Öte yandan, Birhan'ın dizelerinde zorlanan arkadaşlarlın Necatigil'i, Anday'ı, Uyar'ı, Karakoç'u vb.. anlayıp sevemeyeceklerini düşününce de moralim bozuluyor doğrusu şiirimiz adına. Bu, şiirimizin bir sorunu olmaktan çok okurun sorusu durumunda. Ciddi ve gerçek şiir okurları çok kıt da olsa, şiiri ve şairleri izliyor çünkü. Şairler içinse bu bir zorunluluk: Zengin bir şiir mirasımızdan habersiz olan şair kitlesi içinden usta bir şairin çıkabilmesi de mümkün görünmüyor. (Bunları Kedi Şiir Seçkisi grubumuzda tartışmalıyız)
Sonuç: Şiirseven her insan, evindeki şiir kitaplığıyla ölçülebilmeli, amatör bir ruhla şiir okumaktan yoğun haz alabilmeli, şiir yazıyorsa da kendisini ömür boyunca şiirsever bir amatör olarak görmelidir. Şiir dergilerinin de işlevi budur.
İnternette 1 milyon kişinin şiir yazdığı söyleniyor, doğruysa. Peki siz sanal dünyadan iyi bir şairin çıktığını ya da çıkabileceğini düşünebiliyor musunuz? (İnternet şiiri üstüne yeniden tartışmanın da yararlı olacağına inanıyorum bu yüzden)
Şiir adına sevgilerine sevgilerimi ekliyorum.
TÜM YORUMLAR (17)