Her türlü felaket başımda sanki,
Ayakta duracak hal yok inan ki,
Biraz rahatlar sam geçecek belki,
Depresyondan ruhi bunalımdayım.
Alacak, verecek strese sokar,
Yitecek, içecek beklerse kokar,
Yatalak olursam bana kim bakar,
Depresyondan ruhi bunalımdayım.
Söz veren sözünde duramıyor ki,
Çevremde ilaca yaramıyor ki,
Güvendiğim dostlar aramıyor ki,
Depresyondan ruhi bunalımdayım.
Kafamda ağrı var dinmek bilmedi,
Sancılar bedenden inmek bilmedi,
Yüreğim kor, alev sönmek bilmedi,
Depresyondan ruhi bunalımdayım.
Zekiyim desende şuur kayıyor,
Derin düşünceler derdi yayıyor,
Ecel yakınımda gün mü sayıyor? ,
Depresyondan ruhi bunalımdayım.
6-4-2013
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 15.4.2015 17:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/15/b-u-n-a-l-i-m.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!