Tek şeritli bir yol ama
bir çıkmaz sokak değil bu;
ellerimizle açıyoruz biz
gittiğimiz yolu.
empati dileyen diller
B Planı’ndan tarz tutmasın –
karşı karşıya geldiğimizde
içine gözlerimizin bakarak
masumluğumu düşündüğün.
Vakitler geçmiyor şu karanlığın çöktüğü
ışıkların gittiği geceleyin, başında bir mumun
çöreklenerek, biraz daha uzatan, zihinde
kalan telefon görüşmesi şifrelerinin sere
serpe kendini yayışı.. gibi bile olamaz ışıklar
yandığında senin için geçecek oluşum
harekete, tekrar ne derece …
zamanın örtüsünün daha bir kuşattığı sanki
böyle zamanlarda.
Tasarlıyorum kurgusunu yine bir ertesi günün,
daha bir çırpınmak için düşüncelerle –
ışığında hissedilenlerin.
Dediğim ikinci oluşlardaki bilgecesine tecrübeli
gözlemciliğe benzetebilirsin dediğim
B Planı’nı; (Demiştin sen ilk onu.)
ama öyle bile değil, sen bu yola eğil
Kayıt Tarihi : 20.2.2005 23:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!