saçların hep vardı; beline kırmızı kurdele dolamış saçların,
evinin kapısından çıkarken beyaz gelinliği ile gülüşün, saçların hep vardı,
saçların hep vardı; gök kuşağı tacının şarkısında, bir kemandı tokası,
bunca fırtına neden sanıyorsun, bütün rüzgarlarda saçlarına dokunma kavgası,
şimdi, sallantısız küpe takan kulağının susmasın da bütün duymalar,
seslerin kursağında adın birikmiş, dokunsalar adına ağlayacaklar,
saçların hep vardı; ne bahar tene tesadüf, ne sen cana,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta