B'ölmek Üstüne Bir Kelam Şiiri - Yorumlar

yuregim insan..dayan dayanabilirsen ustelik olabildiysen insan

Kimden : Zeynel Fuat Toprak (Bay, 45)
Kime : deyzaoglu
Tarih : 16.08.2012 11:48 (GMT +2:00)
Konu : Yn: B'ölmek Üstüne Bir Kelam

Gerçekten güzel bir yaklaşım.
Selamlar...

yok öyle yağma
değil kör pıçakla
bileylenmiş baltalarla bile bölemezler bizi
bizleri

Tasa da ve kıvanç ta,
Al bayrak gölgesinde
Türk, Kürt kardeşliği
Bölünmez, bölemezler.

Ortak dileğimiz nedeniyle sizleri kutluyor sunuyorum.Şükrü Topallar

Ömer AKŞAHAN'ın sanırım geçen güzdü,bir yazınsalını okumuştum.Şairin Ölümü adlı yazınsalında giriş tümcesi dikkatimi çekmişti daha girişte.Anımsıyorum,dün okumuş gibi.Şöyle diyordu:

''Hiç kimse olamayacaksam bari bir 'hiç'gölgesi olayım.

Gerçi metnin konusu ile bu şiirin konusu örtüşmüyor.Beni ilgilendiren şey ' hiçbir şey olamamak /her şey olmak' konularıyla ilintili....

Bu topraklarda yüzyıllardır yaşam olanaklarını ayrımsız olarak paylaşmaya çalışıyor insanlar.

Ve Anadolu hiç birini ac/susuz bırakmadı.
Bırakmayacak değin de cömert,özverili.

Ama gelin görün ki bu coğrafyada yazgıları ortak olan insanlar üzerinden 'birileri' yaklaşık yarım yüzyıldır çok karmaşık/çok boyutlu/çok kan dökmeye koşullu/çok acımasız oyunlar oynamayı yeğliyor ve elinden geleni ardına koymuyor.

Yüzyıllar ötesinden gelişerek bugünlere ulaşan barış ve kardeşlik ilişkileri 'savaşa' koşullu yön/biçim değiştiriyor.

Yurt topraklarından KAN ve GÖZYAŞI akıyor.
Nereye değin olduğu da belli değil...

Nazım geliyor usuma :

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür.... diyor ve sürdürüyordu dizelerini..

Oysa öyle gereksiniyoruz ki barışı! Ve öyle özlüyoruz ki yurt kardeşliğini !

Değerli AKDAĞ'ın sitemlerle dolu dolu ama altı kalın hatlarla çizili gerçeklerini okuyunca yüreğim acıyor.

Bu toprakların hiçbir insanı zulmü,ölümü hak etmiyor!
ÖNCE İNSAN ! diyebilirsek bir gün eğer...Ve ussal bir kavrayışla/ sabırla kulak verebilsek istemlere!

Neden barış ve kardeşlik türküleri yankılanmasın ki ! Neden dağlarda çoban ateşleri yanmasın ki Samanyolu'na alazları çıkan!

Tarihe kötü örnek oluyoruz.Ve tarihe teslim edilen her gündem bizi gelecek kuşaklara biraz daha eli kanlı/gözü dönmüş düşman kardeşler olarak tanıtıyor.

Şiiri bu duygu ve düşünceler içinde okudum.AKDAĞ'ın dokundurmalarıyla sarsıldım.

Kutluyorum güzel şiirinden dolayı Dostumu.

Barışla,gelecek güzel günlere...

İşin özü budur işte. Değerli kalemi ve kelamını içtenlikle tebrik ederim. Saygılarımla+

Hadi bölün bölebiliyorsanız' diyor şair...
Sözün Özü... Meselenin Özeti...
Teşekkürler Saygılar, Sn. Akdağ
*********************************************

Kardeşlik Sözde Değil Kaynaştık Özümüzde 
(…) 
Var mı düzgün bir yanı, doğruluğu dirliği? 
Sorulur mu deveye boynunun eğriliği... 

Hakk’ça konuşacaksak; önce özeleştiri! 
Adaletin Ruhuna YOK! Dostluğun Hatırı! 
Hukuk Terazisinde hile-hurda olamaz, 
Hiçbir sistem zulümle ayaküstü kalamaz! 

Bir sakat ruh hâli ki; üstünlük hastalığı! 
Kendinden olmayanı sindirme küstahlığı! 

Sanıyor ki kendini, her şeyin öz sahibi 
Zannedersin cephenin değişmez muharibi 

Bir yerde yangın varsa neden SU tutulmuyor? 
Söndürmek şöyle dursun, rüzgâr estiriliyor... 

Bölücülükten yana şikâyet ediyorsun! 
Farkında değil misin? Aynını yapıyorsun... 

Ötekisin diyerek durmadan itiyorsun 
Bilerek yapmasan da, öyle görünüyorsun... 

Araştırıp hâlini; derdin nedir sordun mu? 
Hakk’ça paylaşım için gayrette bulundun mu? 

Kardeşin yoksulluğu içine dert oldu mu? 
Yürek yangınlarından bir kıvılcım düştü mü? 

Öyle bir topluluk ki; ne yaşar, ne yaşamaz! 
Böyle yok sayılmayı, hiçbir zümre taşımaz... 

Geçmişe sünger çekip, bu günü sorgularsın 
Böyle sığ düşünceyle bir yere varamazsın... 

Yoksul bırakılana, dönüp dilenci dersin! 
Her türlü hakareti kendinde hakk bilirsin... 

Dehşetle izliyorum, bir lütuf bahşediyor! 
Verdik ya şunu bunu, daha da mı istiyor (?) 

Bir anlık bile olsa niçin düşünmüyorsun? 
Neden alan değil de; veren sen oluyorsun? 

Sonra da pervasızca; çok şey verdik diyorsun! 
Kendini bu ülkenin sahibi biliyorsun... 

Kimin Hakkını kime sadaka veriyorsun! 
Kibirli eda ile hem, caka satıyorsun... 

Karşındaki kardeşin! Besleme mi görürsün! 
Her işte Aslan Payı hep kendinde bulursun... 

Neden anarşi doğar kardeşler arasında? 
Aranmalı sebebi akında, karasında... 

Bu kadar zor bir iş mi? BEN değil de, BİZ demek? 
AYNI HAKKLARA SAHİP OLDUĞUMUZU BİLMEK... 

Hain varsa ki; vardır, emeli ayrıştırmak! 
Fakat neden, işini böyle kolaylaştırmak? 

Topyekûn mimleyerek, için-için bilenmek! 
En ufak ses tonunda tansiyonu yükseltmek... 

Öyle nazik konu ki; bir an da kopar bağlar! 
Ne arkadaş ne eş-dost, araya girer dağlar... 

Ah şu dilimiz var ya, sorumsuz sarf edilen! 
Serseri kurşun gibi adres sormadan giden... 

Bir başıbozukluk ki Ağzı Olan Konuşur 
Söz, söz olmaktan çıkar, kurşunlara dönüşür... 
... 

Kökten tahlil ederek olaya bakmayınca, 
Temelde sorumluyu arayıp bulmayınca, 

Davranışta hizmette adalet olmayınca, 
İnsanca talepleri yerini bulmayınca; 

Bu Sessiz Feryatları bir gün DUYANLAR OLUR! 
Senin görmediğini MUHATAP ALAN OLUR! 

Kurt puslu havalarda avını arar olur! 
KENDİ İNSANİN İLE SIRTINDAN VURAN OLUR 

Ailede asayiş, ana babaya düşer, 
Sağlamazsan dirliği başkasına lâf düşer! 

Büyük mü sayılırsın muhatap almayınca, 
On binlerce insanın canına mal olunca... 

Değişmezse; bulamaz bu sakat mantık, şifa 
Pamuk ipliğinde mi? Kule bu irtifa! 

Bir şüphe mi arz eder kuvveti, sağlamlığı? 
Nedendir bu derece, her selde panikliği? 

Bu öyle bir yapı ki; dayanır afetlere! 
Zemini meydan/okur şiddetli depremlere... 

En büyük eksiğimiz algıda farkındalık... 
Bakışta düşüncede empati’de sakatlık... 

Dağlar taşlar kayalar dayanmaz bu acıya! 
Daha ne kadar kurban! Kaç şehit Dağlicaya! 
... 
Neden çıkar insanlar öz yurdunda dağlara? 
Ana baba eş bacı bürünür karalara… 
(…) 
Hepimizin malumu, bir hikâyemiz vardır, 
Keçilerin inadı candan da ziyadedir… 

Oysa hakiki kaptan, gemiyi kurtarandır! 
Fırtınayı görmeyen; boş bir üniformadır… 

Candan daha kıymetli hiçbir mevhum olamaz! 
Can olmadığı yerde kavramlar değer bulmaz! 

Kastım savaş değildir, bu apayrı bir dava, 
Bu kendi meselemiz, aile içi kavga… 

Eğer harici bir el dokunursa yurduma! 
Yansır tüm celâlliğim bedenime ruhuma… 

Tek yürek tek can olur çığ gibi kenetlenir, 
Tarih tekerrür eder, ismimiz perçinlenir… 
… 

Gaye ayrışmak değil, bütünlenmek, olmalı 
Suçluyu sorgulamak hukukçuya kalmalı. 

Canın çok acısa da, yargısız infaz olmaz! 
Kabile, yapsa bile devletlerle uyuşmaz! 

Onlarca can alsa da; yine de linç yakışmaz! 
O zaman katillerle farkımız anlaşılmaz. 

Vakur ve adaletli davranmak FAZİLETTİR 
Sabır anlamındaki suskunluk nişanedir… 

Bu demek değildir ki boynumuz kıldan ince! 
Ölçüler denk tutulur, bu şuura erince… 

Dilde söylense bile, algıda dengesizlik… 
Kendini farklı görür, bu yüzden eşitsizlik… 

Olamaz hiç kimseden, kimsenin üstünlüğü! 
Bunu kalben söyleyin, gösterin dürüstlüğü… 

Eşitlik dilde kalır, hele bir söz söylesin! 
Olsa da arkadaşın hatırından geçersin… 

Sözün en ağırını hesapsız sarf edersin, 
Neden yalnız kendini efendi zannedersin? 

Hakk’ı yok hiç kimsenin, kimseyi azarlamak! 
Kölelik yok ülkemde! Hakkıdır hür yaşamak... 
Biri, bir diğerine dikte ederek değil; 
Kalp, olmalı mutmain; ZORAKİ KABUL değil... 

Sınırsız savunurken dilini, benliğini; 
Nasıl yok sayıyorsun kardeşin kimliğini! 

Neden bu mecburiyet? Sana tekmil verecek... 
Vatana sevgisini her gün ispat edecek (?) 
... 

Annelik yüreğimle rahatsızım durumdan! 
Onlar hepsi evladım; olmasa da kanımdan... 

Her şehit haberinde bir parça kopar benden! 
Kerpetenle çekilir canımdan, ciğerimden! 
... 
Görmezlikten gelemem! Ölüm olsa ucunda, 
O kimin çocuğudur? Heder olan, dağlarda... 

Ne şu’cu, ne de bu’cu, insan olarak bakmak, 
NASIL? BU YANLIŞ YOLA SAPTIĞINI ANLAMAK... 

Ne yapsın anne baba? Bir çocuğu askerde, 
Titreyip durur CAN’I, bir diğeri dağlarda... 

Öz be öz iki kardeş, bekleşiyor pusuda! 
Yarabbi, Bu Nasıl Hâl? Ateş Akar Damarda... 
... 
Sıkıntının sebebi herkesçe biliniyor... 
Çözümü kabil iken; ne canlar veriliyor... 

Yeter! Durdurun artık! Bıçak Şah Damarında! 
Hâlâ idrakten yoksun, dolanır kıyısında... 
… 
Arama başka yerde dert varsa, şifa bizde 
Zehir de, panzehir de, mevcuttur dilimizde... 

En onulmaz yaranın ilacı gönlümüzde! 
Kardeşlik Sözde Değil, Kaynaştık Özümüzde... 

21.10.2011
Metanet Yazıcı

Kısa ve anlam yüklü şiirinizi beğeniyle okudum.
Yüreğine salık.
Kutlarım+10+ant
Saygımla.....

Nasıl bölünecekse...(( Nedir anlamadıkları bir kestirebilsek...
Teşekkürler sn Akdağ.
Çok güzeldi. Yürekten kutlarım.
Saygıyla...

Kimden : Öztürk Acun (Bay, 56)
Kime : deyzaoglu
Tarih : 11.06.2012 15:52 (GMT +2:00)
Konu :B'ölmek Üstüne Bir Kelam

Kararmasın gönlümüz dolmasın şarap
çöl olmuş kollarım her yanım serap
Ayrı değil ibadetteyiz sana dua bana sevap
Güçlü kalemin olsun cevap
ayrışmak aidiyet değil
Sen kürt ben neyim
sensiz kuruş etmez biriyim
Gönlüm şen seninle
kararmasın gönlümüz bizdedir feyz
Üreten biz bilgiyi
Vereceğiz sevgiyi
al ağzımdan gül ateşini
söndür yüreğindeki fırını