B o z u k Şiiri - Mehmet İslami

B O Z U K

Bozulmayan ne kaldı ki
Piriz bozuk fişler bozuk
Kelimeler felç oldu ki
Dudak yırtık dişler bozuk

Tanrı diye tandırdayan
Tesettürsüz gider yayan
Hakîkâti rafa koyan
İcraatsız işler bozuk

Cihad nedir derim sana
Manâsını söyle bana
Küfür hâkimken cihâna
Hayâl meflûç düşler bozuk

Milletin geneli nankör
İçlerine girde bir gör
Seyredenlerse bakar kör
Kiprik yoluk kaşlar bozuk

Nohudu mercimek yoldu
Tilkiler kümese doldu
Kuzu; kurda çoban oldu
Dûbara yek şeşler bozuk

Fitneyi döşemiş kat, kat,
Bina temelinden sakat
Kolonda yok direnç takat
Harcı; çıfıt, taşlar bozuk

Çağlamayanlar nehirdir
Dünkü BAL bugün zehirdir
Bahar sanki zemherirdir
Mevsimlerde kışlar bozuk

Mührü islâm hor görülür
Mürteci; damga vurulur
Bulanık olsa durulur
Kurumayan yaşlar bozuk

Geldi; kıyâm etmek geldi
Dünyanında ömrü doldu
Gonca gül sarardı da soldu
Bülbül olan kuşlar bozuk

İSLÂMİ; diyorki, yeter
Beterdende vardır beter
Nâra seyrettiğin iter
Topal ayak başlar bozuk

09 Haziran 2019 Pazar
03 Şevval 1440 Ahad
27 Mayıs 1435
Hızır 35