Katran karası yalnızlık dolaşıyor damarlarımda.
Dünyanın tüm renkleri silinip
gecenin karanlığı hükümdar olmuş duygularıma.
Ne yana baksam kör kuyu,
ne yöne gitsem çıkmaz sokak.
Kime el uzatsam bencillik,
kimin omzuna dayansam kurak toprak.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
