B'itanem... Şiiri - Kadir Sezer

..................................(Sahibini arayan mektuplar..)

B’itanem,bugün gene geçtim aynı yerden
Gözlerim bulutlandı,içim tuhaf oldu birden.
Yüreğim kor kor alevlendi,
Yandım..yandım külliyen…

Sen yoksun ya bitanem,sen yoksun ya,
Çiçekler açmıyor
Kuşlar ötmez oldu derdinden
Şimdi her yerde kar var,kış bastırıverdi aniden
Damarlarımda kanım üşüdü,
Dondum..dondum külliyen…
Bitanem,bugün gene geçtim aynı yerden..
Dün cumartesiydi bugün pazar
Yarın pazartesi günlerden
Sizin oralarda da öyledir herhal! ?
Yarın okula gitmek gelmiyor içimden
Yarın,
Oturup
Mektup yazacağım sana,sabah erkenden
Yazacaklarım günler öncesinden aklımda
Hem de kelimesi kelimesine,harfiyen.
Her şeyden bahsedeceğim;
Bildiklerinden..bilmediklerinden…

Postanenin önündeki sakatlık numarası yapan dilenciden,
Hani herkesten hem sigara hem ateş isteyen
O sarışın deliden
(adını öğrendim,Ersin’miş..
çook acılı bir hikayesi varmış)

Durakta gazete bayiiliği olan,
Yaşı yetmiş
Ama işi bitmemiş o gariban nineden..

Okuldakilerden(!) ..
Ve okuldaki olup-bitenden,
Her şeyden..her telden(!) …

Unutmadan, 23 aldım hukuk vizesinden
Matematiğe de girmemiştim zaten
İngilizceden muafım
Muhasebe,
Çok şeylere gebe
Öteki derslerim iyi
Ben de iyi sayılırım(!)
Ama asıl önemlisi,sen nasılsın?
Gittin gideli ne aradın ne sordun
Hani gider gitmez yazacaktın?
Şaşıyorum,aylar geçti gidişinin üstünden
Senden çıt yok
Oysa ben buralarda hala seni,
Hala senin mevsimlerini yaşıyorum…

Biraz önce Prenses’ten
Antepfıstığı aldım sen çok severdin ya
Akşam da durağın arkasındaki parka gidip
Saat onlara,onbirlere kadar oturacağım;
İçinde ukte kalmıştı ya…
Yaz gelince dondurma alacağım Petek’ten..
Kale’ye çıkıp iki bardak çay içeceğim
Gün batımına yakın..
Asmaaltı’nda Adana..Bahar’da tandır..
Künefe yemeyi unutma dediğini duydum;
Unutur muyum..
Çarşamba günleri de Hünkar’da etli pide yerim
Bir lokma benim
İki lokma senin için..
Boğazımdan geçmeyecek eminim
İhtimal, iki bardak ta soğuk ayran içerim…

Gidilecek yerler çok..çok olmasına da
Ne gerek var şimdi hepsini sıralamaya
Param çokça olduğunda
Her cumartesi pazar olmasa da
Ayda bir mutlaka Ürgüp-Göreme yaparım
Ya Adana? dediğini de duydum
Adana’ya artık eskisinden daha sık gidiyorum
Ve dönüp dolaşıp
Bu lanet olası(!) kente geliyorum
Ve geleceğim
Çünkü bu kent sensizliğin mabedi;
Başkenti yalnızlığımın.
Yaşamak ne denli zor olursa olsun
Bu kentten ayrılmak kolay değil
Sen varken güzeldi bu şehir
Sen yoksun diye de lanet ve rezil…

Hafiften esen rüzgarda bile
Toza boğulduğumuz caddelerinden
Her gün zoraki geçeceğim
Üç beş adımda bir tanıdıklarımıza rastlayacağım
Seni soracaklar,boynumu bükeceğim
Bilenler sormadan sessizce selam verip geçecekler
Dostlar üzgün,
Dost olmayanlar(!) ,manalı manalı gülümseyecekler…

İşte bitanem,yokluğundan sonraki görüntüler
Üç aşağı beş yukarı böyle olacak
Ama biliyorsun
Sensiz de olsa
Ben bu şehirde yaşamaya mecburum! ..
Mecburum her gün
Mecburiyet Caddesi’nden geçmeye! ..
Çok zor ama zamanla seni unutacağım
Belki beynim..kalbim..
Belki her yerim iflas edecek;
Keçileri kaçıracağım..
İhtimal ki o sarışın deli gibi
Gelen geçenden sigara ve ateş isteyeceğim
Bir ihtimal daha var ki..

Neyse boşveer..
Yazacaklarım şimdilik bu kadar
Şimdilik hoş kal,
Hoşça kal.
Bir dahaki mektupta
Hastalavista… …

Kadir Sezer/Sen Nisan Ben Eylül/1994/sh=133