B ir Yalnız Adam Şiiri - Hüseyin Sönmez

Bir yalnız adam vardı,
Saçları bembeyaz kardı,
Bu dünya ona dardı.

Bir gün etrafını,
Acılar sardı.
Komşular telaşla,
Doktora haber saldı.

Gelen doktor,
Çare bulamadı derdine,
Bir ilaç yazamadı kederine.
Onu kendi haline
Bıraktılar sedirine,

Ta ki kapı çalınıncaya kadar,
Kapı çalındığında,
İçeriye güzel bir çocuk girdi.
Yalnız adamın
Derdi bu dedi.
Eliyle bir tas su verdi.
İçti yalnız adam,
Kana kana,

Sonra yattı bir yana,
Bir daha,
Nefes alamadı...