B i R C a n Şiiri - Rengin Alacaatlı

.
.
.
.
.
.
.

B i R Can

1. B (Beden)

mayınlar döşeli yollara düşersin
yaşamın dehlizlerinde yalınayak
yıldızlarda dura dura
suda yakamozlarla oynaşarak
dilinin kuytusunda ilerler,
güneşin sıcaklığını bedeninde
ay ışığının gizemini yüreğinde toplarsın

hüzün yağmurlarında ıslanırken
koyu bir karanlıkıir bekleyen
bilemezsin

son bir avaz tüter avuçlarımda
son bir düğüm inançsızlığın tezadına
savrulduğum çıkmazların duvarlarında
gölgem, düştür düşen gözyaşımda

salınımlarında vurduğun her çeper
beni yeniden
yeniden kanatır
bilemezsin

2. R (Ruh)

kelebek vadisiyken ruhum
yorgun düşlerin amansız savaşıyla
yitik bir şiirim artık
bu son
bir daha yazmayacağım

yarım olamadın
yürek yaram,
sevmeyi bilemedin
adamım
heveslerine yenik düşen
düşlerin,
tanınmanın peşinde
umutların,
ırmaklar taşıyamaz seni
ruhuma batan can kırıklarıyla
döşediğin çakıl taşlarıyla
sen ki; doğum kadar kutsal
ölüm kadar yakınsın
puslu yarınlara ağlayacağım

daha kaç mevsim geçer böyle
üşürken kalabalığında,
kaç yaprak düşer
çizerek tenimi,
geceler boyu düşünmek
ve
her şeye rağmen güvenmek
bir sonraki yüzleşmeye dek

bırak rüzgarın bulsun seni
ruh bedeni terk etti

3. C (Ceset)

rus ruletinde yürek,
bir soğuk mermi dilim
söylenemeyenler de
gönülde derin sızı

bağ bozumunda sevda,
buruk bir lezzet hasat
kekremsi tatta hasret
damıtılmış şaraptır
duyguların tortusu
hislerin önsezisinde
haklılık

yüklemsiz tümceler süzülür dudaktan,
dem olur zaman, yas olur yazgı
kirpik uçlarımdan yalaz rüzgar eser
tin bakışımdan sağanaklar başlar

hiç dinmeyecek bir yağmurdur hüzün
artık hiç söylenmeyecek
bir şarkıdır aşk
ömrün bittigi yerde

RENGİN ALACAATLI