Üzüntü verince tutuldum derde,
Parlaklık kalmadı çekildi perde,
Yanımda olmadın hayırda, şerde,
Seni seyredecek göz bırakmadın.
Makine misali oynuyor çene,
Kanımı soracak zehirli kene,
Kalbimi, gönlümü incittin yine,
Bana söylenecek söz bırakmadın.
Umudu yitirdim beklemem vefa,
Her geçen günümde çektirdin cefa,
Hainlik düşünür çalışmaz kafa,
Karşıma çıkacak yüz bırakmadın.
Namahrem kalmadı gerçek duyuldu,
Örtülü olsa da beden soyuldu,
Akıllı olanda deli sayıldı,
Sırlarımı yaydın giz bırakmadın.
Planını çizdin oynadın oyun,
Senin yandaşların olunca dayın,
Mahkemeye versem yapsam da yayın,
Zekiyi de çaldın iz bırakmadın.
23-5-2013
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 21.4.2015 12:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!