Gidiyordun Şiiri - Hayriye Aygül

demir almıştı beyaz yelken
yolculuk başlamıştı limandan
masmavi denizlere açılırken,
hüzünlü yıllarla
veda etmiştim geçmişime,
mendil sallayanım yoktu arkada...
kanatıyordun,
yara açmıştın yüreğime söylediklerinle,
yaralıydım fırtına kopuyordu gönlümde,
dağlar tipi boran,kalbim kapanmayan yara
kırmıştın umutlarımı acımasızca,
kırmıştın beni
anlatamamıştım kendimi sana ,
anlamadan,hayal kurdun yaşanmamışlara
alev alev yanan biçare gönülden
kalan küller
takılırken sonbahar yapraklarına ,
deli rüzgarla sevişiyordu semada bulutlar,
dalından kopan çiçek
muratsız boyun bükmüştü ölüme,
bir damla sevgiye kuruyan umut,
suya hasret kalmıştı ayazda,
yalnızlığa tükenen sevda çiçeğim solmuştu,
sensizliğe paramparça olmuştu yüreğim,
bıraktığın hediye sandığını açtım,
özlem hasret ve ayrılık uzanmıştı musalla taşına ,
cemaat,cenaze namazı kılıyordu
sana veda etmeden,benden gidiyordun ebediyen...