B.e. Şiiri - Veli Başkurt

ölümlerde hüzün var
hüzün; ölümlerle

ölürüm her ecel vakti
ölürüm
ve her naaşla
ben de gömülürüm

yumuk gözlerde
dudakların morunda
ve çürümüş ellerde
hissederim toprağı
kürek kürek
üzülürüm,içim daralır
benimdir sanki o;
atmayan yürek

bir akistir kulağımda
her çığlık
her feryat
ölüme giden

tek gerçek,
tek hakikat
bir hayattır
mezarda biten...