Ben doğdum maviyi vurdu avcılar,
Kapladı yönümü siyah bir duman.
Bir başka ruhuma sindi sancılar,
Yıldızları yerde gördüğüm zaman.
Dirildi karanlık, ışıklar söndü;
Yıkıldı yıkılmaz dediğim duvar (!)
Renklerin dünyası tersine döndü,
Uzadı mevsimler, asırlar kadar.
Her seher ömrümden ıradı umut;
Elimden aldılar oyuncağımı.
Anne(!) sen al beni koynunda uyut
Saçların yap n'olur, salıncağımı...
Kayıt Tarihi : 11.1.2006 13:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Köksal Akar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/11/b-e-n-d-o-g-d-u-m.jpg)
Elimden aldılar oyuncağımı.
Anne(!) sen al beni koynunda uyut
Saçların yap n'olur, salıncağımı...
Tebrikler usta kaleme
Yıkıldı yıkılmaz dediğim duvar (!)
Renklerin dünyası tersine döndü,
Uzadı mevsimler, asırlar kadar.
Çok güçlü bir kalemin var köksal bey.Her dize anlamlı ve derin. Tebrikler
Velhasıl hayat böyle galiba..
Tebriklerimle Köksal
Mevla'ya emanet olasın,yüreğine sağlık üstadım
TÜM YORUMLAR (7)