B Bir Padişah; Şiiri - Hüseyin Varyeter

Ve bu gün çıktın tahta!
Vezirin;
Fermanını duyurdu halka,
Duymayan kalmadı…
Ülkenin en ücra köşesinde,
Yaşayanlar da uydu bu fermana…
Gelenleri karşına dikti bu emir,
Hatta girmeyeni,
Sıraya soktu bu vezir…
Halk saf saf olmuş pür dikkat!
Anlatmak istediklerini anlamakta,
Fermanın vahametini kapmakta…
Kimi sıraya girmiş amma,
Fermandan bir şey anlamış değil!
Anlattın anlattın,
Taa göz bebeklere!
Kulaklar verdi sanki,
Vazifeyi gözlere…
Beyinler yorgun mu yorgun,
Uzaklardan gelmiş ayaklar da!
Ülken büyük!
Sınırların,
Balkanlar dahil,
Taa Orta Asya da!
Sordu,
Yüksek sesle Vezir.
Hep bir ağızdan,
Anladık,
Bu bir emir!
Tahtından,
Bindirildin tahtırevana!
Dört kolda da,
İnanmış dört Adam!
Sen tahtırevanda,
Taşımaya hazır,
Dört dört Adamlar…
Değişmekte dört koldan,
Dört gönüllü Adamlar…
Yorulanlar bırakmıyor ki,
Gönüllüler kapıyor…
Gideceğin yere getirildin!
Bir yüksekte,
İndirildin tahtırevandan!
Asıl anlattığına,
Kavuştu sanki gözler!
Anlayanlar ağlayanlar,
Kimi gözden kimi gönülden…
İndirildin tahtırevandan!
Bele kadar kazılmış çukura…
Özel tahtaların,
Çapraz dizildi mezara!
Çıkan toprak ta üstüne,
Gümbür gümbür!
Sevdiklerinden,
Bir ibrik su da toprağına,
Başından ayak ucuna idareyle…
Bir görevli,
Tahtından indirilişinin tarihini ismini,
Yazdı mezar kazığına…
Biz halkın!
Ölen sensin diye mutluyuz.
Daha var diye ömrümüz umutluyuz!
Seni bıraktık,
Döndük dünyamıza!
Yarın,
Bir Padişah daha gömeriz diye,
Daldık yine derin uykuya…

07 Kasım 2012
19/45 Çarşamba
Mustafakemalpaşa/Bursa