Açtığımda kapıları,
Karşılayan yüzler yok!
Ne tebessüm ne gülen ,
Hiç kimseler yok...
Bir günaydın diyen,
O tatlı diller yok!
Sanki sözleştiler,
Ardı ardına gittiler..
Birbirini çağırıp,
Bizi yalnız ettiler!
Kalanlar yaşamış mı?
Sanki o dünü.
Vefasız ve nankör,
Olmuşlar tümü.
Hak hukuk,
Onlar için var mıymış?
Saygı, Sevgi
Altında ayakların...
Utanmadan değişmiş,
Hepsinin yüzleri!
Her samimiyete bir yüz,
Taşıdıkları besbelli!
Ne kadar da yüzsüz,
Kalmışlar çok yazık!
Neler boşa gitmiş,
Onlar için zor şimdi.
Anılmak hatırlanmak,
Hiç akıllarında değil.
Ağlanacak halleri,
Yerlerde şimdi...
Ne gam Ne keder,
Elde etsin yeter.
Haram helal fark etmez,
Onun olsun beter!
Hesabını verecekmiş,
Öyle tasası yok!
Bence hayatı mı?
Söylemesi ayıp!
Ama bombok!
31 Temmuz 2022
21:58 Pazar
Erdek/Turan
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 16:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!