(B.B.B.) Bendeki Biten Benlik...

..Bir kara trenin bacasıyım ben içi,içim içim yanan hasretle; hasretlilerle kavrulan
Dumanı rüzgarlarda dağlara bayırlara ovalara savrulan zirvelere tırmanan..
Bir dua oldum ayda senede bir taşı başı dağılmış garip garip sahipsiz yatan
Fatiha ile mezarlarda eskileri yad edip damla damla gözyaşıyla okunan...

Bir mum oldum eriye eriye kalmayan yana yana biten
Eriyip tükenen gece zindanlarında hep hasretle burunlarda tüten
Bir altın gibiydim ben kaybedilmedikçe değeri bilinmeyen
Arasınlarda bulsunlar iğne iğne kazma kazma kazılarında inileyen...

Akdeniz insanıydım ben tuzlu tuzsuz tatlı tatsız
Arasınlar da bulsunlar hem acılı hem acısız
Makiler ve mazıların rüzgarla gözyaşıyla büyüyen dallarında...
Ve gecenin içkisiz sarhoş eden kederli sarhoş denizin sallarında kumsallarında

Ve tekrar bir kara trenin bacasıyım ben
Bitmek üzere olan son sefer sayısızlarında
Külli kül olmuş toz duman zararlarda...
Sanki ''ben geldim hasret bitti'' der gibi çağıran o meşhur düdüğüyle
Anlamayanlarada kızılderili gibi bildirir göze gelmeyen o zehirli dumanıyla
Ve göze gelmez sevinçten o dumanlar hasretlilerin çaresidir son amanıyla...

Bir şiirde bir mısrayım son dem
Uyaksız redifsiz cinassız tevriyesiz kafiyesiz kifayetsiz
Aklına getiripte tesadüfen yazarlarda..
İçtiğin içkine meze olan içine çektiğin tuzlu havayı
Sağlam koymaz içki içmedende sarhoş eder mayhoş eder her kafayı
Bir günde yaşasan yaşayanlarıda dinlesen yine değer alır unutursun çektiğin cefayı..