Umut kanattır sudaki balığa.
Ve beni bensiz seviyordu.
Mutluyduk.
Mutluluktan başım dönüyordu.
Herkes, ölümü resmen ister.
Başkasının derdini severek yalnızlığı.
En sonunda başlıyor.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Dünya hem hüzün yeri hem sıkıntı dert çekme yeridir.
Elbette sefa sürmeye gelmedik...
Ancak Yunus Emre'nin "Ben gelmedim dava için, benim işim sevgi için, dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim "dediği gibi de yaşamak lazım bu dünyayı...
Güzel ve anlamlı bir şiirdi. Kutluyorum sizi...Selamlar...
“Beni şems vakti duaya çağır unutma.”
Çok güzel bir cümle…
Ama ben sadece dört vakit bilirim, hepsini de kendim yaşadığım, yaşayacağım…
Doğduğum vakit!
Vakti, nakde çevirdiğim vakit!
Sözlerin susup, yağmurların konuştuğu vakit!
Sırrın sırrına ereceğim vakit!
İşte bu da samimi bir itiraf!
Geldim!
Gördüm!
Gidiyorum!
Bırakmıyorum elle tutulur bir miras,
Önce cismim, sonra sesim unutulur…
Bendeki boşluklarının yerini, dilediği gibi doldursun sevdiklerim diye…
Bilmiyorum ki;
Ben gibi onlara da zor olur mu, acıya bal sürmek!
Şiir denmez, ben diyemem buna!
Baştan sona “samimi bir efsane”!
Yazan yürek, dert görmesin…
Nicelerine inşaAllah…
Saygı ile…
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta