B/ Akmadım Şiiri - Şevket Güler

106200709351835

denize yön veriyordu
deniz yıldızı

vurdu kıyıya

deniz kıyıya vurdu
kalbim durdu
derinlikte
kendini vurdu

bir bıçak
iki kişiyi nasıl öldürebilir
farklı hırsların tetiğiyken

gölgesine yaslanmış ağaçların
kutsal sandığım meyveleri
ateşe terketti beni

küçüldü
öyle kaldı yaralarım

sızdığım
sızdırdığım sızılarım
beni başka acılara sevketti
la havle
belayı şevketti
dokundum
iki sözle atıyordu kalbim

sığındığım bütün sığınaklarda
sağanak yağmur var
dışarda kaldım
dışarda aklım

iki tüylü yatağıma uzandım
sesimi uzattım
palyaçonun hediye kahkalarında
kederin kırmızı burnunda zıpladım

kum
yalnız saatlerde değerlidir
öyle değilse tartacağım
ve hep bedevaya satacağım

saatim durdu

kedilerin boyunlarında
kaldırımlara düşen adımlar var
yokuşları tırmanmış nefes var

yanlışlıkla su katılan sokaklarda
kalabalıklar alabalıklar geziyor
arkasına bakmayı bilmez kör
akar sokaklardan aşağı

farketmedim zaten
arkama da
bakmadım