Azze we celle Şiiri - Hacı Ali Aydın

I
buhur yakma zamanı geçmişti
yıkık kentin tapınaklarında

biraz ürkek, biraz sancılı
kırılgan günahların şahidiydi
yakılmış mülteci sığınakları

ağıtlara karışmış hıçkırıklarını duyardık
yedi tepeli kentin yedi girişinden

kaç bin yıllık sevdaları aralamıştı
cenk meydanlarındaki haykırışlar

nice tütsüler yakıldı
kanlarıyla gömülü canlar üzerine

karanfillerle yıkandı
kelebek ömürlü sevda yolları

gül suları döküldü
solan çiçekler üzerine

ne kefenler biçildi
yedi kat ölümlü sevdalara

……….Ahh bir bilsen…

kan ağlasamda ben
gömeceksin aynalardaki kırışmış yüzümü
ve yere düşüreceksin yedi veren güllerimi

…………..biliyorum..

II
yedi veren başaklar gibi
kabirlerinden fışkıracak
aşkın soğuk nefesi
ellerindeki gelincik çiçekleriyle
ve sonra
en derinlere gömeceksin
helvasını dağıttığın sevdalarını

düşeceksin yollara
bir oraya koşturacaksın bir buraya
giydirecekler sana da
bir beyaz deli gömleği

sesleneceksin ötelere
ve bir şarkı mırıldanacak dillerde

……..aşk öldü, aşk öldü……

ağıtlar yakılacak ölen aşklar üzerine

ve suretler değişecek
vuslatın besmelesinde
as(i) l olan tekrar büyüyecek topraktan

kevser tadındaki bal şerbetlerini
heybelerinde taşıyacak mavi melekler

asa'lar çekilecek kınlarından
firavunlaın isyanları gömülecek
mirac'ın kutsallıklarında
ve kızıl nemrutlar devrilecek
tutsak şehrin göbeklerinde

asr’a zamana ve aşka yeminlerini adayacak
yitik sevdalı yetimler

volkan olacak tüm sihirli sözler
ve şairler şiirlerini sunacaklar
en asi en hoyratça sözleriyle

saf saf dizilecek
en çocuksu gülüşleriyle gelinler

en güzel kurbanlarını sunacaklar
Habilin İbrahim yürekli çocukları

-----ve secde edecek ………

cümle alem

------azze we celle……..

H.Ali Aydın
04.08.2008