Azraille Sohbet Şiiri - Afşin Astrakhani

Azrail ile sohbet

Er meydanı dururken
Beni koltuğumda vurdun
Şarapnel parçaları dururken
Beni duygularımla vurdun

Kahramanca ölmek varken
Sen beni rahatımda buldun
Bahtiyar ölüp gitmek varken
Sen huzursuz zamanımda buldun

Herkese ders olabilecekken
Kovuğumda yalnızken aldın
İnsanların kalbinde olabilecekken
Kimse tanımazken aldın

Mutluyken de olabilirdi
Ancak kederliyken öldüm
Her şey tamamken de olabilirdi
Ama işlerim yarımken öldüm

Neyse. Buyur gel önce kımızımızı içelim. Beni öldürmek için mi geldin? Pekala. Hoş geldin...