Gözlerimde yağmurlar vücudumda ayazlar
Ruhumda karamsarlık geride kalmış yazlar
Dilimde bitmez sitem saçlarımda beyazlar
Ne işe yararım ben benden ne bekliyorsun
Bir yola gelmez deli bin bir belâ başımda
Soframa oturamam öfke zehir aşımda
Bir el var kırılası kan fışkırır kaşımda
Kendime zararım ben benden ne bekliyorsun
Oğlum aşmış boyumu ellerimde ikizler
Çocuklar yüreğinde anne özlemi gizler
Almadan veriyoruz bütün anneler bizler
Şefkatle sararım ben benden ne bekliyorsun
Gönlüm senin yanında her gün daha aç sana
Hangimizden geçersin hepimiz muhtaç sana
Yüreğin alacaksa dördümüze açsana
Çareler ararım ben benden ne bekliyorsun
Cefaya önceleri büyük isyanım vardı
Fakat önleyemedim akacak kanım vardı
Keşke baştan bitseydi bir kuru canım vardı
Pişmanlık kararım ben benden ne bekliyorsun
Oğlum kader ortağım bütün tesellim oldu
Yüreğimdeki boşluk içim, kucağım doldu
Keşke büyümeseydi onun da yüzü soldu
Canımla sararım ben benden ne bekliyorsun
İkizler daha küçük henüz farkında değil
Oysa düşmanımızın kılıcı kında değil
Allah yolu sabırda yalnız aşkında değil
Rabb'imi ararım ben benden ne bekliyorsun
Azrail’im sevgilim sen ne güçlü büyüsün
Biraz geç gel ne olur özlemimiz büyüsün
Gözüm açık kalmasın çocuklarım büyüsün
Toprağı yararım ben benden ne bekliyorsun
Ben parayı çocuklar için kazanıyorum
Zannetme ki içinden bir lira alıyorum
Yalnız çalışıyorum kendimle kalıyorum
Onlara yararım ben benden ne bekliyorsun
Kavuşmak ortak derdi sevilenin sevenin
Senin ailen yok mu çocukların sevenin
Sorumluluğun yok mu ben miyim tek güvenin
Kendimi ararım ben benden ne bekliyorsun
Öyle büyük ki aşkın herkesi siliyorsun
Bir yuva yıkılır mı günahtır biliyorsun
Bekleyenlerin varken sen beni diliyorsun
Bir sebep ararım ben benden ne bekliyorsun
Yaşamak zorundayız bu kaderi sessizce
Her şeye katlanarak kaya gibi hissizce
Bir nur olup sabırla muhteşemce eşsizce
Evreni tararım ben benden ne bekliyorsun
Sırdaş olup dertleştim iplerle,çile çile
Her ilmekte “Sabır ver Ya Rabb'im” diye diye
Binlerce çile ördüm daha da arttı çile
Çileler sararım ben benden ne bekliyorsun
Her ne olsa kabulüm tevekküle çalıştım
Şikâyetsiz katlanıp sabretmeye alıştım
Erenlere dost oldum birkaç kademe aştım
Sarp yola sararım ben benden ne bekliyorsun
Seni çok seviyorum gücenme hiç sevgilim
Er geç kavuşacağız henüz hazır değilim
Allah aşkı içindir bu sevgi bu eğilim
Ondan bîkararım ben benden ne istiyorsun
İnsan ömrü kaç yıl ki belki gitti yarısı
“İsyan eder mi” diye bir çılgının karısı
Allah beni deniyor vardır bir tasarısı
Kime ne sorarım ben benden ne bekliyorsun
Beni kurtardığında kasırganın elinden
Kefen giyebilirim takamam ki telinden
Çok farklı olacağım tazecik bir gelinden
Toprağa yararım ben benden ne bekliyorsun
Nasıl yakışıklısın beyazların içinde
O gün de beyazlar giy gel, hazların içinde
Artalım çoğalalım tüm azların içinde
Hep umut kararım ben benden ne bekliyorsun
Yine öyle gülümse “Geldim senin için” de
Her şeyin en güzeli huzur senin içinde
Neler feda etmez ki Onur senin için de
Kabıma zararım ben benden ne istiyorsun
Nasıl aydınlık yüzün o nur senin içinde
Nasıl deli olmasın Onur senin için de
Başka yerde arama O Nur senin içinde.
O Nur’u ararım ben benden ne bekliyorsun
Kayıt Tarihi : 24.11.2006 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yuvalar, yıkılmak için kurulmaz. İnancımıza göre; kadın, eşinden gelen eziyetlere şikâyetsiz, sessiz sedasız katlanırsa, evliya olacağına; geleneklerimize göre de gelinlikle girdiği evden, kefenle çıkması gerektiğine inanmıştır. Hele bir de çocukları varsa, yuvasını, gücünün yettiği yere kadar sırtında taşır. Bel kemiği çatırdamaya başlayınca, yükünü yıkmak zorunda kalır. Ne olursa olsun; kaşını kaldırıp, başkasına bakmaz. Zindana dönen evinde hayal kurar bazen. Birini düşler. Eşinin olumsuz yanlarının simetrik özelliklerini taşıyan, mükemmel, ideal birini hayal eder. Bu onun, kara perdelerini sımsıkı kapalı tuttuğu gönlüne, ölgün bir demet ışının sızışının öyküsüdür. Bilir ki imkânsızdır. Onun için sevgili, olsa olsa Azrail’dir. Gelinlikle girmiştir, kefenle çıkması gerekmektedir.
Nasıl deli olmasın, Onur senin için, de!
Başka yerde arama; onur, senin içinde.
O Nur’u ararım, ben; benden ne bekliyorsun?
Çok uzun olmasına rağmen harika dizeler ve final...Yazan yüreği kutluyorum.Saygılar bizden...
ben mehmet Ali vandan
TÜM YORUMLAR (6)