Azraile Şiiri - Enver Özdil

Duydum ki, halam da dünyadan göçmüş
Suçlu sensin bu işte de Azrail
Kadir Mevlam ömrün, bu kadar biçmiş
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Söylemek isterim, can alan melek
İster şikayet say, istersen dilek
Tersine dönüyor bu çarkıfelek
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Dedemi, nenemi, amcamı aldın
Tarlayı, bahçeyi hozana saldın
Silleni vuracak, beni mi buldun?
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Açlığa, yokluğa razı olurum
Hastalık sayrılık versen alırım
Ayrılık gelirse, zaten ölürüm
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Çoluğa çocuğa yaklaşma sakın
Adamına göre tavrını takın
Delikanlı, gelinlik kız ne hakkın?
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Rüyamda görürsem, şerre yorarım
Yakalarsam, kanadını kırarım
Kanlın olur, zindanlara girerim
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Vazifeni bir an ihmal ettin mi?
Onca canın hesabını tuttun mu?
Yaşlı, güzel, çirkin ayırt ettin mi?
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Ne kadar kızsam da, gücüm yetmiyor
Elinde listesi, yırtıp atmıyor
Tanrı bile çetelesin tutmuyor
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Rüşvet teklif etsem, acep alır mı?
Kahpeyi, kalleşi, arar bulur mu?
Vakitli vakitsiz gelmek olur mu?
Suçlu sensin bu işte de Azrail.

Ben öleyim, sevdiklerim yerine
Saygın yok mu senin alın terine?
Enver sorar, can almadan kârın ne?
Güçlü sensin bu işte de Azrail.