Azrailden Önce Gel Anne

Bil ki
Sitem etmek değil amacım.
Bir köşeye itilmenin ezikliği bu sözlerim.
Yoksa neden arayıp,sormayayım ki
Sen istemiyorsun diye alınayım mı
Hani bir bayram günü aramıştım da
Hastaydım bişey gerekmişti de,
Onu sormuştum ya,
Sende yanlış anlayıp,
Sadece halimi hatrımı soracaksan,
Ara demiştin ya.
Sebebsiz değildi anam hastaydım.
Ben düşünmüştüm ki,
Her evlat aynıdır, ayrılmaz dedim.
Sen beni çoktan unutmuşsun bilemedim.
Ben seni özledim,
Hatta kokunu bile unuttum.
Şimdi gerçekten hastayım,
Ve yirmi üç mart benim için,
Belki son günüm olacak.
Belki bir daha uyanamayacağım,
Belki bir daha olmayacağım.
Acaba farkeder mi?
Yaşamam yada ölmem.
Sözümü tuttum bak,hiç aramadım.
Ama sözümde duramayacağım,
Yarın arayıp,
Seni son defa isteyeceğim,özleyen kollarıma.
İstersen gelmeyebilirsinde,yüreğine,vicdanına bırakıyorum.
Öyle ya birini allah aldı,birini de cerrah alsın,
Ne farkeder ki senin için.
Eğer acırsa yüreğin,titrerse dizlerin,
Aldığında kara haberimi,
Faydası olmaz artık feryadımın.
Ben senin ağıdını değil,
Duanı istiyorum anne.
Hiç gökyüzüne bakıyormusun?
Ya güvercinlere,
Gönderdiğim selamımı alıyormusun?
Birazcık olsun aklının ucundan geçiyormuyum?
Anne benden bahsediyomusun komşularına,
Yoksa,yoksa benden utanıyomusun anne?
Azrailden önce gel anne.
Gel ki,cennete girmeme sebep ol.
Gel de,yaşamama vesile ol.
Gel de,dudaklarımda bir söz ol anne.....