Azrail'in Pençesi Şiiri - Derdi Dercan

Yeryüzünün tüm pisliğini alıp
Uzaklara götürüyor bir deli rüzgar.
Çerçöp tepetaklak, her yer toz toprak..
Rüzgardan bir doğa senfonisi,
Aslında tipik bir bahar seramonisi,
Atmosferdeki pandemidir tek farkı
Bir de feleğin görünmez çarkı.

Şehrin semalarında akbabalar dolaşır.
Kokusunu alır insan leşinin.
Ceset torbası ve de kireç,
Bunca teneşir paklar mı acep?
Kırkından sonra azanı,
Eğri oturup eğri yazanı,
Yeryüzünde tuğyan saçanı
ve Allah ile kulun arasını bozanı..

Melek-ül mevt'in sureti nasıl haşin,
Nasıl ızdırap verir pençesi,
Nasıl bir heybet var bakışlarında..
Muamma bir sırdır, kara perdenin ardı.
Sahi kaç arşın var ölümle aramızda.
Uzak mıdır, yakın mıdır? Bilinmez.
Sen ne bileceksin ey keleş.
Belki üçtür, belki beş
Topla aklını başına ukba için debelleş.

23/04/20