Azrail Gülerek Gelince Güzel

Ademi balçıktan yaratan Mevlam
İnsanlar çamurdan olunca güzel
Yıllarca eşini aratan Mevlam
Can canı arayıp bulunca güzel

Kol kanat istiyor fakir fukara
Sırtını yaslamış yıkık duvara
Ana yok baba yok bahtları kara
Yetimler bayramda gülünce güzel

Narı cehennemi düşünmek lazım
Oğlum el vermezki neylesin kızım
Artık bu günahı taşımaz dizim
Müslüman günahsız ölünce güzel

Arafat Minayı Müzdelifeyi
Geride bırakıp geldik her şeyi
Mahşer yeri gibi görün Kabeyi
Her yer inananla dolunca güzel

Tutmalı savumu kılmalı salat
Getirmeli Rasulüne selavat
Anayı babayı saymalı evlat
Kadir kıymetini bilince güzel

Susuza su gerek yoksula ekmek
Bizlere yakışmaz ne lazım demek
Çalışıp uğraşıp vermeli emek
Yaptığın işten haz alınca güzel

Çok düşün az konuş kırk boğum gırtlak
Neler gördün nasıl yaşadın bir bak
Her canlı ölümü tadacak mutlak
Azrail gülerek gelince güzel

Bu dünya kimseye vermez amanı
Elbet gelir ayrılmanın zamanı
Hikmetim ahrete bükmüş dümeni
Gemiyi deryaya salınca güzel.