Bilseydin ne kadar özlediğimi
Ölmeden son bir kez göresim geldi.
Gelmezsin yar boş yol gözlediğimi
Azrail’e canı veresim geldi.
Açmadan tomurcuk soldurtun beni
Tutmayıp elimi kuruttun beni
İtip yalnızlığa bıraktın beni
Azrail’e teslim olasım geldi.
Bu dünyada sana bir gün doymadan
Âlem sevdamızı görüp duymadan
Aldığım kefen tene sarılmadan
Bu canım yoluna seresim geldi.
Aklım sensizliği bir türlü almaz
Yıllardır dudağım tebessüm etmez
Uykuya dalınca rüyama gelmez
Ölmeden sana gül deresim geldi.
Şükrani der; yaşam bana zor oldu
Sen olmadan hayat, yakıp kor oldu
Girmeden mezara toprak bor oldu
Can ruhtan çıkmadan sarasım geldi.
07/03/2015(ayrılık günü)
Şükran Güneri ArslanbayKayıt Tarihi : 10.5.2015 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Güneri Arslanbay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/10/azrail-e-teslim-olasim-geldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!