Geçmişimden ödünç almıştım seni,
Geleceğime emanet bıraktım…
Kirpiklerimin arasından süzüldü
Son sözlerinin, ıslak, kinli izleri…
........................
Yeşil bir ovaydı
Hayatımda ilerlediğin ırmak kıyısı,
Ve mayın tarlasıydı, gidişinde
Her adımının altındaki derin sarsıntılar…
Kanatlarını kırmıştın
Yürekler arasındaki, muhabbet tellalı misali kuşların…
..........................................................................
Kaç kez sordu Azrail’im
Tamam mısın diye.! ! !
Kaç kez kefenimi biçtim,
Ceplerine sevginin son kırıntılarını sakladım…
Topraklar beni bekliyordu acımı dindirmek için,
Bense sadece hayalimde kalan gülümseyişini…
.....................
Senle olmak kısmetmiş dedim,
Sensiz ölmek kader! ! !
................
Avuçlarımda gamzen kaldı gizliden gizliye.
Diktim sevgi saksılarıma,
Kırmızı karanfillerde gülümseyesin diye…
.........................................
Geçmişimden ödünç almıştım seni,
Hayallerime emanet bıraktım…
07.11.2007 04:00
Pınar KoçKayıt Tarihi : 7.11.2007 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diktim sevgi saksılarıma,
Kırmızı karanfillerde gülümseyesin diye…
.........................................
Geçmişimden ödünç almıştım seni,
Hayallerime emanet bıraktım
Mükemmel bir final. Kutlarım.
Hayallerime emanet bıraktım… **
emanet...
mükemmel bir tanım...ki emanetler en sahiplenilenlerdir, en sakınılanlardır...
tebrikler Pınar Hanım...
Güzel bir çalışma
TÜM YORUMLAR (12)