Azrail'e Dönüverdin Şiiri - Ramazan Eroğlu

İçimde baharken soluverdin sen
Kurşunsuz, bağrımı deliverdin sen
Kalbime acılar salıverdin sen
Gündüzken geceye dönüverdin sen.

Karanlık dünyama doğan umuttun
Sahte gülüşlerle öyle uyuttun
Kırmızı gülümü kırdın, kuruttun
Neşeyken eleme dönüverdin sen.

Demek ki hayalî aşkla bağladın
Ayrılamam diye niye ağladın?
Hasretinle yandım, nasıl çağladın?
Kurak kaldın, çöle dönüverdin sen?

Büyük sevdaların güzel yoluydun
Gönlümün kanadı, hem de koluydun
Sen şirin melektin, sevgi doluydun
Neden Azrail’e dönüverdin sen?