Yaşam denen dünyada
Bir kuru yaprak gibi
Bir orda bir burada
Bitirdim gençliğimi.
Kapıldım rüzgarına
Savrulup gidiyorum
Umudum yok yarına
Hayırlısı diyorum.
Yeşildi umutlarım
Sararıp soldu birden
Şimdi aklım da yarım
Bilmiyorum ki, neden?
Anılarım renkliydi
Pırıl pırıl ve renk renk
Ve şimdi herşey gri
Kalmadı eski ahenk.
Uzaklaştım dünümden
Ne kaldı ki yarına
Korkmam yersiz ölümden
Varacağım yanına.
Nasıl olsa ecel bu
Bir gün olsun gelecek
Düşünmeden korkumu
Yüzümüze gülecek.
Bulur beni sonunda
Azrail kırıtarak
Mezarlığın yolunda
Peşimden sırıtarak.
Kayıt Tarihi : 11.10.2008 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Çıbıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/11/azrail-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!