(Tüm şiirler Antoloji güvencesi altındadır)
Azrail değil can alan...bu Dünya’nın tâ kendisi...
Dünya münya dedikleri ölümlerin efendisi...
Önce verip sonra alan...alıp alıp kendi kalan...
Fânî, yalan...her ne ise, cündîlerin en cündîsi!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta