Azrail 2 Şiiri - Salih Bardakçı

Beni bir gün perişan orta yerde
Bir gün geceden sabaha seferde
Uykusuz senle didişmeli düşlerde
Bulacaksın bir çukurda son perde

Unutmaz bana ilk baktığın anı kaşlar
Anlatamaz ilk gittiğin sabahı yaşlar
O gözlerden fışkıran zalim bakışlar
Unutamaz öptüğün geceyi dudaklar

Ayrılığı o hain dudaklar mı söyler
Göz yaşım yanağımdan akar gider
Islanır parkeler gözyaşlarım biter
Seher vakti üşüyen çöplçüler siler

Yüreğimi dağladı soğuk kışta gidişin
Gecelerce durmadı gözyaşım bilesin
Şimdi aşkımı ele güne servis edersin
Mahşer günü sırtıma vuran ecelmisin

Hala duyarım ellerle gülüştüğünü
Seven ruhumu ucuza bölüştüğünü
Duydum artık ortaya fena düştüğünü
Üzülürüm hatırlayınca hep ak yüzünü

Bıraktım geride sevincimi gülüşümü
Aldım yanıma derdin tasanın tümünü
Sana kalsın yarınlar bıraktım dünümü
Hoşçakal aldım yanıma kefenimi ölümü

İşte sana göğsüm açık bağrım açık
Dağla ölümüm bile sana yanaşık
İşte kalbim işte sinsi hançer açık saçık
Mızrak ol saplan azrail ol karşıma çık