Azrail Şiiri - Suat Hayta

Usulca gelir, sessiz bir adım,
Ne bastığı yer belli, ne vakti tanım.
Bir rüzgâr gibi girer pencereden,
Adı fısıldanır loş gecelerden.

Ne saray tanır, ne de bir kulübe,
Eşit davranır en yüce güce.
Bir dokunuş yeter, düşer perde,
O an susar dünya, başlar başka perde.

Azrail — ne korku, ne de kin,
Sadece bir elçi, vakti gelmişin.
Bir göz kırpışı kadar kısa yol,
Sonrası bilinmez: belki nur, belki sol.

Kalbinde tereddüt taşıma ey can,
Çünkü her nefesle yaklaşır zaman.
Ölüm bir son değil, belki bir geçit,
Azrail sadece açar o kapıyı sessizce, hiç.