Bir bebeğin boynunun kokusunda saklı bütün bilinmezliğim
O masum yüze gizledim bütün sırlarımı
Belki beni de kurtarır dedim
Belki simsiyah defterimin beyaz silgisi olur dedim
Ama sonra anladım ki çamurumu ona da bulaştıracağım
Beyaz silgisini kömür karası yapacağım
Cinsine duyduğum bu öfke
Bu kadar derinden sarsarken beni
Nasıl sarsıldığım yerden
Güller açtırtmayı başardın sevgilim
Korkusuzluğumun sebebidir gözlerin
Kalbini açtığın yerde bir ömür uyut beni
Sabahın ilk ışıkları
Gecenin sessizliğini boyayan kuş cıvıltıları
Gece zifiriyken daha gerçekçi
Dünyanın çırılçıplak kaldığı saatler
Gözümden akan damlayı bedenime akıtıyor
Bu hüzün dolu hasreti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!