sevilmemeye alıştım ben
hep ikinci plana atılmaya
hep unutulan itilen taraf olmaya
istese canını vereceğin kişi seni başkasıyla kıyaslayınca sende alışırsın
korkma acıtmıyor çok fazla
aşkın rengi nedir sorarım sizlere
bir renk anlatabilirmi bütün herşeyi
yaşananları yaşanamayanları hayal edilenleri
bazı şeyler yarım kalır
biraz sinir biraz üzüntü ve kahır
sahi yarım kalmışlık nedir
insana nasıl bir duygu verir
ben bir garip şairim
farklıyım biraz
ölmedim daha
genelde öldükten sonra bilinir
şairin değeri
gencim biraz
ben seni çok özledim baba
unutuyorum sesini galiba
annemle tartıştığın o günleri
dün gibi hatırlıyorum hala
kimse sevmedi beni senden fazla
ben sırayla kaybediyorum sevdiklermi
önce babamı annemi sonra serserimi
doğduğumdan beri kaybettim herkesi
kundakta bebekken gitmişim ilk cenazeme
sonra babama sonra anneme
sıra geldi serserime
gözlerinde kayboluyorum
hipnoz ediyorsun sanki beni
bulunmakta istemiyorum zaten
mutluyum ben orda
ben gözlerinde kaybolurken
sen beni görmüyorsun
yine yaşandı bu ülkede katliamlar
çocuklar, bebekler, kadınlar
nedense hiç ölmüyor adamlar
cahiliye döneminden daha beter bu aralar
öldürüyor bir kadını
sırf kıyafeti için
özür dilerim anne pizza yedim
seninki gibi olmadı ama
geçen gün sesini dinledim
çok yabancı geldi bana
yabancı ama biokadar tanıdık
sen değilsin sandım onu
nefret ediyorum bu hayattan
sensizlikten onsuzluktan
çıkıp gelsene ansızın bana
sarılıp koklasana
sensiz hayat nedir bilmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!