Bana aşıkmışsın gibi bakma
Hayatındaki bir sevgiliymişim gibi
Bana bakarken gör beni
Oku, anla, tutun
Konuşmaya ihtiyaç duymaktan yoruldum
Kenara çekiliyorum
Eğer düşünceler kulvarındaysan
Ağrıyorsa başın derinden
Ve yılgınlığındaysan zamanın
Ne duruyorsun
Kalk ve giyin elbiselerini
Süsle evini ve pişir kekini
Bazen değil çoğunlukla kavramlar eksik kalır sevgilim.
Bundandır ki anlaşamaz insan ve bundandır ki kenetlenir.
Bir insanı tanımak, o insanın sözlüğüne girmektir aslen.
Sözlüğünde bulunmak ise tanrıya mahsustur
Ya da yasemin çiçeklerine
Dalgaları saydım
Aşkın adını sayarmış gibi
Aynı nehre tam üç kere bulandım
Kronostan dilendim,
Sivasta bir ağaca ip bağladım.
Bir kuş üstünde aştım okyanusları
Sandım ki ruhum yoksun doyumdan
Yollar gibi geçecek sandım anılar
Silüet gibi konuştum dostlarımla
Hatıra edasıyla yaklaştım
Bütün yaşanmışlıklara
Aramadayım ya da yorgunlukta
Bir dizi yangın
Aradığında kaybolmuş bir tekne
Ahlaktan yaratılmış yolların,
Sahteliğin nehrinde
Su sümbülleri üstünde
Bekler küçük kız
Kulak verin efendiler
Bakının etrafınıza
Nasıl düştüğünüzü bir kar tanesi olarak
Ve nasıl buharlaştığınıza bakın
Durun efendiler
Ulaşılmaz kılınan şeyler var sevgilim
İçini kemiren
Halbuki nasıl yakışır yüzüne çiçekler
Kıyamam koparmaya
Ve kelimeler sevgilim
Dalgalanır çevremizde
Baba dedim düşüyorum
Dün kayar dedi
Bırak sönsün
An ayar ya açarsın
Derin derin nefes al
Tam iki kez.
Sanıyorum gülümseyerek doğmuyoruz.
Bir çınar gibi yeşermek değil amacımız.
Hakkımız ise kimseye düşmüyor.
Düşündükçe kötüleşiyor insan.
Tınları süslüyor ve sokaklara asıyoruz.
Hergün yeni bir hayata başlıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!