azra Şiiri - Salman Cigdem

Azra! ! !
Azra! fikrimin tepelrinde gezinen cam fanus
Azra! ömrümün ıssız vadilerinde ikamet eden namus.
Azra! ömür değirmenlerinde ahlak ilen yoğurulmuş
Azra! Şakaklarımdan dökülen alın terim kadar imanla yoğurulmuş.
Azra! Sessizliğe gömülmüş defineler gibi sessiz ve yanlız.

Azra!

Dur ne olur gitme,sen gidersen yıkılır dünya
Sen gidersen kahrolur belki dünya.
Sen gidersen firtınadan sonrasına döner dünya
Sen gidersen temelli sır olur dünya.

Azra!

Sen geldin edep geldi dünyaya
sen geldin Huzurla doldu dünya
Sen geldin sürurla doldu dünya.
sen geldinya metanetle doldu dünya
Sen geldinya neşe-i muhabbetle doldu dünya

Azra!

Bahtsızlar bahtına kavuştular seninle gelen
serseriler serseriliği bıraktılar sensiz zamanlardan kalan.
Gözsüzler göze sözsüzler söze kavuştular işte o zaman.
Yüzsüzler yüze adsızlar ad,a kavuştular o an
sevgisizler sevgiye eşşizler eş,e kavuştular hemen

Azra!

Ey Meryemi vasıfile gelen nur-u dilara
ey asırlar öncesinden gönüllere ar olan azra
Ey asrımıza ses olan ışık olan iffet abidesi
ey gülü bülbüle kavuşturan namus payesi
Ey gönlümüzün kralı kraliçesi
Ey namus bekçilerimizin hayat gayesi
Ey derin sessizliğin uzn soluklu bekçisi

Azra!

terketmeyesin bizi ki!
yarım kalmasın hayat sorgularımız.
terketme bizi ki!
Yarım kalmasın ecel sonlarımız
terketme bizi ki!
Azra!
sensiz kalmasın dünyamız burdada oradada.