Azota mazot döküyor

Ulusal Kliksel kimi mezhepsel,
Herkes tutmuş bir yerlerden çekiyor,
Bireysel kitlesel kimi toplumsal,
Ocağına çelik çomak sokuyor...

Masanın cepçisi yaz bozlu düzen,
İlk değil sonuçtur ezen ezilen,
Budur yalakanın hoşuna giden,
Zalimi mazluma aman vermiyor...

Dalakları salaklıklar sarıyor
Bir başına deri kemik kalıyor,
Yananın külleri arşa varıyor,
O hala azota mazot döküyor...