Yüzünde gülümseler belirleniyordu, hissetiyim o berrak yüreğinden seni
Gözlerin, ışıl ışıl parlıyordu bizleri terk etmeyen yıldızlar gibi,
Ellerin açılmış, beni sımsıkı tut, yalnız kalmasın der gibi
Labirentli yollarımda tutsun ellerin, sessiz ellerimi,
Hissedeyim yüreğinden seni…
Buğulanmış camı ovalıyorum, damlacıklar devam ederken
Bakıyorum, ıslak topraklı yolun ardındaki hırçın denize
İstikametsiz çıkıyorum ıslak topraklı yola, yağan isyankâr yağmurlara rağmen
Balıkçı tekneleri ile selam çakıyor, hırçın denizin üstünden..
Yürüyorum yarı taşlı yollardan
Kumlara tek başıma izler bırakıyorum
Dertlerimi yazıp denize atıyorum,
Alsın götürsün, unutsun beni dertlerim
Bir çare getirsin sol elin, yosun tutmuş ellerime..
Sol elini esirgeme benden, seni tutamam
Zifiri karanlığın da, görürüm derinlerdeki mai bakışlarını
Def edemiyorsun, aydınlığın arkasına gizlenmiş karanlığını
Seni yazan gözlere dokunmadan, vazgeçiyorsun
İçimdeki ışıldayan dünyanı görmeden gidiyorsun
Önyargılar, kaybetmeye mahkum eder
Yıllar ile geçse de, yürekten geçmez
Hayaller de birleşir, hiç birleşmeyen ellerimiz
Birbirlerinden kaçarken, yakalanır gözlerimiz
Söz geçirmek istesek, yüreğimiz sözü geçirmez..
Ne kadar uğraşsak, kaderin tabularını yıkamayız
Duygusalsındır, lâkin karşı yürekten hissedilmeden fırlatılırsın
Yalnızca çok sevmişindir, lâkin esirger sevgisini senden
Ellerini bir kere tutmak istersin kaçırır ellerini senden
Söyletmez kapattırır kalbini, yinede söylemek istersin,
Çaresizce aşkı düşünmek seni yorar
İkimizde derinlere dalmışız
Bi bakmışız, Karaköy vapurundayız
Bi Adalar vapurunda
Kâh İzmir kordon boyunda,
Kâh Bostancı sahilinde konuşmadan yürüyoruz
Birbirimizinden farkında olmadan yanımızdan geçiyoruz..
Aldırış etmeden kızgın yağmurun altında seni bekliyor
Elinde ilk kez verilmesini bekleyen, solmayacak güller
Yalnızlığın bitmesine umut olacak gamzeleri geliyor,
Kelimelerin yüreğimde, pak bakışların ile birlikte değer buluyor..
Denizlerin ufuklarına yalnız başına bakma yormasın seni
Zaman dursa da kalbin beni sevmeye devam etsin
Sevginle buldum kaybolan rüzgarımı,
Seninle essin götürsün sevgine beni
Gülümseten seninle çek çaresizliğimi
Çarem olsun titremeyen gözlerin
Bir şiir yazdım sana
İçini seni anlattan sözcüklerle süslü,
Sanki yazarken o güzel gülüşlerini düşünürken bana ilham veriyordu...
Ama seni yazarken elim titremiyordu çünkü elimin üstünde bir şey hissediyordum;
Bu ağırlık değildi; Bu huzurdu, bu ilhamdı, bu senin kalbindi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!