Şu an kaç kişi ağlıyordur kimbilir
Ve kaç kişi düşünmeden,konuşmadan,başına önüne eğmiş _______________________________oturuyordur.
Çaresiz,muhtaç,utangaç
Onlar ağlıyor bana ne oluyor
Tanımam,bilmem
Neden onlara ağlarım
Yıkamazsın bu yüreği
Paramparçada olsa
Senin umrunda değil ama
Sildim o acıttığın sevgimi
Sanmıştım sende beni seveceksin
Çektirdiğin eziyet yetti
Vazgeçilmezimdin bir zamanlar
Sensiz nasıl yaşanır ki derdim
Yaralar açtında gittin ansızın
Çok acılar çektim
Uğruna gözyaşları döktüm
Zaman geçti
Dinamitle patlatılmış bir bina gibi kendi üzerime yıkıldım
Hayallerim ve aşkım altında kaldı bu büyük enkazın
Alkışlar kopmuştu üstelik,ortalık toz duman
Bir ben ağladım,hayallerim ve aşkıma
En çok bu dokundu bana
Ben zaten arkasından ağlanmaya değmezdim.
Kanamakta yaralarım hala
Bilmemekte iyileşmek nedir
Vücut direnmemekte
Yara bir değil ki
Yürek yanmakta bir imkansız aşk uğruna
Kandolmuş gözlere,sürekli ağlamakta
Gördüm ya o gülüşünü
Artık benimsin
Kurtuluş yok
Belki benden kurtulursun ama
Bu kalemden inan
Kurtuluş yok
I.
yorgun sözlerimle duygularımı anlatamam
habersizim,uzaklarda biryerlerdesin
özlemin kabardı,taşıyor yüreğimden
karanlık çökünce bu şehre sesin dalgalanır
Görün bakın bi güzel halim neyledi
Gözlerime sanki resmini perçinledi
Doladı dilime ismini
Şafak diyorda başka birşey demiyor şimdi
Bir gülüşüyle bu güzel beni nasıl kendine kuleyledi
Ne kadar özlemişim güneş seni
Kuşlar ne güzel ötüyorsunuz
İyiki döndünüz
Hayatın iki rengi varmış öğrendim
Çimenin,ağacın yeşili
Denizin, gökyüzünün mavisi
bir boşluktayım
dönüyor herşey etrafımda
sesler bana çarpıp geri dönüyorlar
kendi seslerim isyan ediyorlar
sürekli sorular
yok mu bir çıkış yok mu? ? ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!