Azmi Aytaç: Hayatı, Biyografisi, Eserler ...

70

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

AZMİ AYTAÇ HAYATI

Bindokuzyüz otuzbirin sonunda
Aralık ayının hem de onunda
Amasya ilinin Merzifon'unda
Fikri sorulmadan dünyaya geldi

Tahsili,kültürü kısırmı kısır
Yediği mısırdır,yattığı hasır
Şiirle avundu tam yarım asır
Okuduğu hep hamamda gazeldi

Otuzyedi yıl Ankara mekan
Ticaret yapardı kapandı dükkan
Kitap bastırmaya zor buldu imkan
İsmini duyurmak hayli güzeldi

Kimini övdü, kimisini haşladı
Bağdan üzüm çaldı, armut taşladı
Yaşlanınca illallaha'a başladı
Hem fodul hem dahi kafası keldi

Ne har vurdu, ne de harman savurdu
Haram ile hiç dolmadı avurd'u
Hep kendi kendine söylendi durdu
Vicdan rahatlığı ömre bedeldi

Yolsuza küs, hırsız ile cebelleş
Kemik yalamadı, yutmadı beleş
Ülser oldu midesine tebelleş
Bu kadar sinire elbet meheldi

Ne ticaret ne de karda göz
Ne mü'mine, ne münkire sözü var
Küller örtmüş, yüreğinde közü var
Keskin sirke olup küpünü deldi

Üç tane gülü var sevgisi ayrı
Üçünün de ister olmasın hayrı
Onlar mutlu olsun, bu yeter gayrı
Hepsi pırıl pırıl, hepsi güzeldi

Biri gazeteci; zannetme ki kof...
Biri radyoloji; dalında prof...
Biri diş doktoru; hasta demez of...
Evlenip gittiler, hepsi de eldi

Hayli dert çekse de yürek dağlayan
Aşktır onu bu hayata bağlayan
Başı karlı bir dağ, gönlü; çağlayan
Yaban güllerinin peşinde yeldi

Bu ağrılar bir gün elbet dinecek
Piyes sona erip, perde inecek
Ardından var mı ki başka denecek?
'' Azmi bir gazeldi, sevgisi:seldi''