Sancıyla mı doğduk,
Acıya mı doyduk
Bulamadık bir çare
Yareler çoğaldı
Kalp hüznün esiri
Ritmini bulmuş gibi
Devreyledi âlemi
Âlem zerrede olmuş sır
Asır asır aradı
Cisim yoktu
Yalnızca vardı adı
Ve bir ra'd sesiyle
Tohumlar çatladı
İsim söyledi sema
İsim söyledi zemin
Her söyleyen
Ol Fettah'a rabt oldu.
Doldu deniz
Sahralara kum doldu
Ol Kadir'in eliyle
Bütün olmazlar oldu
Baharda haşrolan
Yaza neşroldu
Kaza oldu
Vukua gelince kader
Ederini bilmedi nas
Ömrü heder eyledi
Keder eyledi nefsi
Tanımadı nefesi
Bilemedi
Beden denen kafesi
Zanlara oldu esir
Ve tesir etmedi
Tek bir kelâm
İçeridendi kilit
Dem vurdu yalnızlıktan
Tan yeri ağarırken
Erken bildi de
Eğildi uyku önünde
Yönünü mü şaşırdın
Ey ırmak
Dünyadan Cennete ak
Yanında götür yârenlerini
Ve pak eyle bizi
Bütün kirlerden
Pak eyle
Bizi Onsuz bırakacak
Bütün fikirlerden...
17.03.2016-İstanbul
Aynur YazıcıKayıt Tarihi : 17.3.2016 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Muazzez'den ilham olunmuştur...
Ne kadar eğitici ve ruhlara seslenen kadife bir ses... Ve uyarıcı....
Kaleminize, Yüreğinize sağlık efendim...
Böyle şiirlere ihtiyacı var ASRIN....
Şu kirlenmişliğin içerisinde arada bizleri silkeleyecek, kendimize getirecek İÇSESLERE ihtiyaç var....
Saygılarımla...
Canım yüreğine sağlık...Nicelerine İnşallah
Son gibi görünen başlangıcıdır yeninin. Ne Mevlana geçer gider ne de Şems. Onlar sema döner, devreyler âlemi ey Dost!
TÜM YORUMLAR (3)